ÇİMENTO FABRİKASI
Elazığ’da 1952 yılında kentin dışında kurulan Altınova çimento fabrikası ilimiz sanayisine Büyük katkı sağlamış binlerce insana Ekmek kapısı olmuştur. Şehir gün geçtikçe büyümüş gelişmiş Ancak, şu an ki konumu itibarıyla Çimento fabrikası kentin ortasında kalmıştır. Dolayısı ile siyasilerinde ağzına malzeme olmuştur.
1989 yılında askerliğimi bitirdikten sonra,1990 yılında çimento fabrikasına futbolcu kimliğimle işe alınmış çalışma ve spor hayatımı bu fabrikada tamamlayarak emekli olmuşumdur.
Çalıştığım dönemde fabrikanın satılacağı dedikodusu her gün her geçen gün ayyuka çıkarken, fabrikanın o dönemde çevreye verdiği zarardan en çok Kesrik ve Aksaray mahalleleri etkilenmiştir. Durumun böyle devam etmeyeceği anlaşılınca yapılan şikâyetler neticesinde fabrika. Bacalarına fitlereler kurularak bir nebzede olsun fayda sağlanmaya çalışılmıştır.
Siyasilerin ve Devletin yanlış politikası sonucu fabrika 1996 da OYAK /GAMA CEMENTER HOLDİNG e satılarak altın yumurtlayan tavuk adeta baltalanma sürecine itilmiştir. İşsizliğin had safhada olduğu bu dönemde fabrikanın kapasite genişletip işçi alması gerekirken hızlı şekilde işçi kıyımına gidilerek işten ayrılmalar başlanmıştır. Çevremizdeki analizlere baktığımızda yöre insanının kaçta kaçının çimento fabrikasında çalışıyorum diyebileceğini düşündüğümüzde bu sayının bir elin parmaklarını geçemeyecek kadar düşük olduğunu görebileceğiz. İlimizde sanayi ve fabrika yeteri düzeyde olmayınca bu baltalamadan en çok etkilenen şehir esnafı olmasına hiçbir tepki boyutunun cılız kalması fabrikanın işine gelmiştir. Akabinde ilimizdeki devletimize ait diğer fabrikaların özelleştirme kapsamına dâhil edilecek satılıp yok olması, kamu kuruluşlarına ait bölge müdürlüklerinin kapatılıp ya da başka şehirlere kaydırılması hançerin ciğere saplanması gibi olmuştur. Şehrin seçilmişleri öncülüğünde bir hak arama girişimi olmadığı için yaranın en büyüğünü alan ilimiz tükenmeye mahkûm edilmiştir.
1998 yılına kadar Çimentospor’da kulüp başkanlığı yapan birisi olarak gençleri ve geleceğe katkı sağlama çabamız bir süre devam ettikten sonra sporun kıymetini bilme ölçüsüne sahip olmayan birim içi müdürlerin kapansın, bize spor lazım değil baskısıyla 1999 yılında istifamı sunmak zorunda kaldım. 2000 yılından sonra fabrikamızın Taşeron firması imtiyaz sahibi olan Sayın ALİ CİPLİ yapılan kongrenin ardından çimento sporun Kulüp Başkanlığına seçilerek, aynı sezon takımı 2. amatör kümeden bir üst lige çıkarıp 2000-2001- 1 Amatör küme şampiyonu olarak ilimizi ADANA GRUP MÜSABAKALARINA KATILMAYA Götürmüştür. İlk iki turda başarı sağlayıp üst liglere çıkma mücadelesini hazmedemeyen fabrika üst yöneticileri kendilerine külfet oluşturabileceğini düşündüklerinden bize spor lazım değil diyerek takımı ve gençleri spora kazandırmaktan men etmişlerdir. Böylece 1959 yılında kurulan Elazığ’ın köklü kulüplerinden çimento spor sayfası 2001 yılında son bulmuştur.
Sonraki süreçte fabrika sahipleri bu tesisin gelen tepkilerinde artmasıyla şehrin ortasında kaldığı için üretimi durdurma kararı almalarına rağmen 22 Eylül 2006 yılında fabrikayı satma kararıyla İtalyan firmasına ait çimen taş şirketine devir etmişlerdir.
Elazığ’ın makûs kaderi diyerek durumun nereye kadar gideceğini, daha ne kadar kendini idare ettirebileceğini bilmiyoruz, aslında bu işleyişi fabrikanın sahipleri de eminim bilmiyorlardır. Ayrıca bu duruma şehrimize katkı adına baktığımızda fabrikadan şehrimize hiçbir girdinin olmadığı apaçık ortadadır.
Şehrin ileri gelenleri, sivil toplum kuruluşları, siyasi parti temsilcileri, vekiller, belediye başkanı, atanmışlar, sanayi ve ticaret odası üzerine düşeni yapmakta ve milleti temsil etmekte sıkıntı yaşadıkları için, “ bana değmeyen yılan bin yaşasın” diyerek kenarda durmamalıdır.
Yapılan anketlerde çimento fabrikasının kaldırılma talebine karşılık belirlenen birkaç kulübe forma ve çeşitli yollarla bağış yaparak sesleri susturduklarını zanneden fabrika sahiplerinin kurnazlığına daha ne kadar bu şehir dayanır bilemiyorum.
Basiretleri bağlanmış ilimiz seçilmişleri unutmayın ki koltuklar, makamlar, imkanlar geçici yapacağınız eserler ve bu şehre vereceklerimiz kalıcı olacaktır.
