Antrenör, “arkadaş” tır her şeyden önce… Sırdaş ve dert ortağıdır. Öğretmendir. Teknisyendir. Taktiksyendir. Araştırmacıdır. Çözümleyicidir. Patrondur. Her şeyin yetkilisi ve elbette sorumlusudur.
… Ve yalnızdır!
Antrenör “filozof” olmalıdır… Tüm teknik ve taktik bilgilerle fiziğe dayalı çalışmalarına ruh ve anlam kazandırmalı(Antrenman Bilimini) kendi penceresinden yeşil sahaya bakıp kendi yorumunu yaparak futbolcularına, taraftarlara ve tüm sporseverlere sürekli bir şeyler anlatmalıdır.
Bugüne kadar kulüplerimize gelen ve yerli olmak üzere acaba bu yukarıdaki özelliklerin tümünü kişiliğinde yansıtan kaç antrenör var veya geldi?
İş bilmez yöneticilerin baskısı, takımın kazanma ve ligde tutunma zorunluluğu, takımlarımızın başına gelen antrenörlerin ilkesizlikleriyle karşı karşıya getirdi? Kaçını acemi, günübirlikçi, kaçını çıkarcı ve sorumsuz bir tipe zorladı biliyor musunuz?
Sezon başından beri Elazığspor da gel – gitlere bakıldığında, antrenörlerin pek de rahat çalışamadıklarını, çoğunun ekmek parası ve ilkeleri arasında tercih yapmaya zorlandıklarını, bazılarının da yarı yolda – kendi kararlarıyla ya da yönetim dayatmasıyla – işi bırakma noktasına itildiğini dramatik biçimde yıllarca izledik.
İşte bu gerçekler ışığında 2000 yıllarından sonra ne bir futbol ekolümüz oldu, nede bir futbolcu yetiştirebildik. Elazığspor kulübümüzü hep bir deneme tahtası olarak gören zihniyet tam 22 yıldır aynı ısrarla devam etmek ve kulübü amatöre düşürünceye kadar devam edeceklerinden korkuyorum.
Antrenör, “arkadaş” tır her şeyden önce… Sırdaş ve dert ortağıdır. Öğretmendir. Teknisyendir. Taktisyendir. Araştırmacıdır. Çözümleyicidir. Patrondur. Her şeyin yetkilisi ve elbette sorumlusudur.
… Ve yalnızdır!
Antrenör “filozof” olmalıdır… Tüm teknik ve taktik bilgilerle fiziğe dayalı çalışmalarına ruh ve anlam kazandırmalı(Antrenman Bilimini) kendi penceresinden yeşil sahaya bakıp kendi yorumunu yaparak futbolcularına, taraftarlara ve tüm sporseverlere sürekli bir şeyler anlatmalıdır.
Bugüne kadar kulüplerimize gelen ve yerli olmak üzere acaba bu yukarıdaki özelliklerin tümünü kişiliğinde yansıtan kaç antrenör var veya geldi?
İş bilmez yöneticilerin baskısı, takımın kazanma ve ligde tutunma zorunluluğu, takımlarımızın başına gelen antrenörlerin ilkesizlikleriyle karşı karşıya getirdi? Kaçını acemi, günübirlikçi, kaçını çıkarcı ve sorumsuz bir tipe zorladı biliyor musunuz?
Sezon başından beri Elazığspor da gel – gitler e bakıldığında, antrenörlerin pek de rahat çalışamadıklarını, çoğunun ekmek parası ve ilkeleri arasında tercih yapmaya zorlandıklarını, bazılarının da yarı yolda – kendi kararlarıyla ya da yönetim dayatmasıyla – işi bırakma noktasına itildiğini dramatik biçimde yıllarca izledik.
İşte bu gerçekler ışığında 2000 yıllarından sonra ne bir futbol ekolümüz oldu, nede bir futbolcu yetiştirebildik. Elazığspor kulübümüzü hep bir deneme tahtası olarak gören zihniyet tam 22 yıldır aynı ısrarla devam etmek ve kulübü amatöre düşürünceye kadar devam edeceklerinden korkuyorum.
Neden bu duruma düştük ve neden yerlerde sürünüyoruz, futbolumuz Batman genelinde neden bir çöküş içinde bunu herhalde benden başka kendine dert edinen başka bir enayi dahi yoktur.
Basınımızın taraflı hareketleri ve yazıları nedeniyle bir darbe, acemi yöneticilerin yanlışları bir başka darbe, futbol dışındaki insanların son yıllarda kulüplerimizde söz sahibi olmaları vs. gibi etkenler bizi bugünlere kadar götürdü.
İşte bu çıkmazdan ve Elazığımız da futbolumuza bilgiyi, doğruyu ve ilmi sokacak kapasitede yaptığım araştırmalara göre insanımız var.. Ve bugüne kadar gelen hocalar ne onların yapacağı fedakarlıkları, nede doğru duruşu ve kendi çocuğuna değer verme gibi bir arzuları var..Varsa yoksa transfer transfer ve menajerlere çuvalca para kazandırma var.. Ayrıca anladığım kadarıyla bu işte yöneticilerin de bir çıkarı var ki onlarda hocalardan habersiz transferlere soyunuyorlar..
Başta izah ettiğim bir antrenör tipi bulununcaya kadar ne Elazığsporu muz neden Elazığ futbolu huzur bulur..Bence biz bize yeteriz, fakat biz bize düşman olduğumuz müddetçe de başarılı olamayız….
