Kıymetli dostlar uzun zamandır köşe yazmıyordum bu gün tekrardan sizlere merhaba diyerek hayatımın içinden bazı kesitlerden bahsederek bu köşe yazımla huzurlarınızdayım…
Başlayalımmı? Hadi Başlayalım…
Elbette 56 yıllık yaşantımda bir çok eylemlere çok kez muhatap olup canım sıkılmış ve kendime kızdığım olmuştur.
Ama bana ve aileme zarar verecek boyutta olmayan bu darbelere rağmen hayatın bir gerçeği olan bu tür olumsuzluklardan müzdarip birçok kişi ile sohbetlerim ve söyleşilerim olmuştur.
Benim hayatıma giren arkadaşım, dostum, yoldaşım ve yandaşım kabul ettiğim ve hiçbir zaman kimliğini, kişiliğini, karakterini bozmayan dostlarımda var elbetteki…
Mutlaka yanıldıklarım olmuştur ve hüsran niteliğinde beni yanıltan insanlarda olmuştur., ve bunun en yakının olması insanın canını acıtıyor zaten..!
O nedenle bu yazımı genel manada olması gerekenler şeklinde yazmaya çalışacağım.
Çünkü hayatımdan örnek vereceğim serencem yaşamadım
Yaşamadım çünkü bende yaşatmadım.
Hiçbir dostumu sukut-u hayale uğratacak davranış ve eylemde bulunmadım.
Çünkü; Şartlar ne olursa olsun doğrularımdan şaşmadım ve hiç taviz vermedim insanların içi acısa bile
Kötülük ile karşılaşmadım mı? derseniz…
Elbette karşılaştım ama ben iyi bildiğim, gerçek dost olarak kabul ettiğim insanlardan zarar görmediğimi anlatmak istiyorum, ancak; zarar gördüğüm dost olduğunu zannettiğim iki yüzlü riyakar insanlarda oldu…
Toplumda yaşanan olaylara ve karşılaşılan olumsuzluklara bakıyorsunuz birçok kişi Dost bildiği kişilerden Nankörlükler görüyor.
Hep söylediğimiz ve söyleyeceğimiz cümleyi tekrar aktarmak istiyorum; “Allah kimseyi, yanlışı savunacak kadar Cahil, Doğruyu İnkâr edecek kadar da Nankör yapmasın!”
Ne yazık ki, “Nankör insanları mutlu etmek çok zordur. Yağa da yatırsan, bala da batırsan” bunlara yaranamazsın.
Zaten böyleleri ile dostluklarını ve hayatını devam ettirmenin yanlışlığını da fark edip tedbir almak en kısa yoldan yolumuzu ayırmak gerekir.
Onu Allaha havale ediyorum” sözünü bu tür insanlar için söyleriz.
Bazen de, “yapılanları ne yuttum, ne unuttum.” deriz.
Oysa ki; en acısı ihaneti dibine kadar yaşatmış insanların kendi hatalarını ihanetlerini örtbas etmek için karşı tarafa bu şekilde ithamda bulunmaları olsa olsa sadece ve sadece kendi gerçek ihanete yatkın kişiliklerini örtbas etme çabası değilmidir?
Ben hep şöyle diyorum; “Ne yazık ki, köpeklerdeki sadakat çoğu insanda yok.
Zira Köpeği 3 gün besle seni 3 yıl unutmaz ama insanı 3 yıl besle seni 3 günde unutur! Bununla da kalmaz. Bir de arkandan dedikodunu yapar.”
Böyle insanlar yok mu? Var tabiiki.
Allah iyilerle karşılaştırsın demek gerekir.
Ve ekliyorum; “İnsanlar en çok, sevinçlerinin ve üzüntülerinin sevdikleri ile paylaşılmasını ister…
Bu nedenle herkesin hayatında sevdiği dostları olmalı, varlığını daima bildiğin, kendini güvende hissettiğin…“Üzülme, üzülürüm” diyen birileri olmalı hayatımızda, gerçek ve yalın menfaatsiz ve çıkarsız…
Ya Vefa; “Sözünü yerine getirme, sözünde durma, sevgi, bağlılık ve dostlukta sebat; yetme ve yetişme; güzel ahlak” anlamı taşır…
Vefa; beklentisiz ve çıkarsız seven, duygu ve düşüncelerde aynı şeyleri paylaşan kişilerin karakteridir, hayatımızda bu özellikleri taşıyan kaç insan var ki?
Dilerim tüm insanlar Vefalı, gerçek dost ve güzel ahlaklı insanlarla karşılaşsın ve Nankör insanlardan uzak olsunlar.
Ezcümle; Hayatım boyunca iki şeye tahhamülüm olmadı, her kim tarafından olursa olsun ihanetine, her kim olursa olsun samimiyetsizliğine ihanet ve samimiyetsizlik insanların önüne konmuş çürük et gibidir ne tahammül edilir ne de kokusu çekilir, ve bu tür insanları hayatımızdan çıkarmalıyız çıkarmazssak yine üzülen biz oluruz, biz yinede ”Doğru Duralım Eğri Belasını Bulur” diyerek ”Geçti insanlık kervanı eylemeyin beni” sözleriye yazımı noktalıyorum.
Kalın Sağlıcakla…
