Spor, artık küresel dünya pazarında ilk beş ekonomiden birisi haline gelmesi, sporun doğal olarak kulüplerin yönetim biçimini de önemli ölçüde değiştirme zorunluluğuna götürmüştür.
Bu değişim, kulüplerimize uğramamış bile, hala eski anlayışla yönetilen kulüplerimiz çağın hatta futbolun gerilerine savurmaktan da çekinmemektedirler.
Bu bağlamda, İlimizde de sancılarını çektiğimiz değişimlere karşın “ eski tas eski hama” anlayışı ile kulüplerimiz yönetilmeye devam etmektedirler.
Ancak, futboldaki değişimler, doğal olarak kulüplerin çehresini değiştirmiş ve yeni pozisyonlar, mevkiler ve yeni sorumlulukları da beraberinde getirmiştir; kulüp ailesi daha da genişletmiştir.
Süreç doğal olarak önce kavramları değiştirmiş, sonra yeni olgular kendi var etmeye başlamışlardır.
Örnek verirsek; taraftarlık eskisi gibi “ forma aşkının” uzantısı olan bir olgudan çok, kimse kabul etmese de sadakat göstermesi gereken bir “ müşteri” ye dönmüştür.
Yönetim, yönetim bilimcilerin, tanım konusunda tam bir uzlaşma sağlayamazsa da kısaca, “ başkaları vasıtasıyla iş görme sanatı” olarak kabul ederler. Yönetici ise “ başkalarına iş gördürerek iş yapan” belirlenmiş hedef ve amaçlara planlama, örgütlenme, koordinasyon, liderlik ve kontrol fonksiyonlarını kullanarak ulaşmaya çalışan kişidir. Başka bir tanımla yönetim, sorun çözme, hedeflere ulaşma işidir.
Bu tanımlardan sonra ilimizde son yıllarda baş gösteren “menajer”, “kulüp menajeri,” “ idareci” vs. gibi kavramları irdelersek, daha işin başından ne kadar hatalı ve yanlış tanımlar ve uygulamalar yapıldığı görülür. Yönetimin İngilizce karşılığı “management” tir. “manager” ise yönetici anlamına gelir. genel manager’e “genel müdür” denmesi daha doğrudur.”manager” ise müdür olarak kullanılmalıdır. Sporcu menajerliği işlevi gereği daha başkadır. İdareci ise, alt veya orta kademede yönetim işinde çalışan kişidir.
Yönetim kademesinde görev alan kişilerin futbol bilgisi veya deneyimi dışında yönetim ve işletme eğitimleri alması önemlidir. Bu kişilerin asil görevi kulübü büyütmek ;ekonomik, sosyal ve yönetsel açıdan üst seviyelere çıkarmaktır.
Dolayısıyla bu kişilerin yönetim ve işletme bilgilerinin tamına sahip olmaları gerekir.
Spor yöneticiliğinde, sporculuk deneyimi önemlidir ama daha önemli olan yukarıda saydığımız becerilerdir.
Eski anlayışla sporcu ile antrenör arasında bir ağabey lazım diyerek işe alınan “idareci” yani yöneticiler, aslında “mentörluk” mesleğine soyunmuşlardır. Eski sporculara yer açmak için yapılan yanlış bir uygulamadır. Aynı zamanda bir insanı daha başarısız kılmanın en iyi yoludur ve bu süreçte hem eski sporcular hem de kulüpler zarar görmektedir.
Son yıllardaki uygulamalara bakarsak doğruluğumuz kanıtlanmıştır. Sorun çözmesi gereken kişi kendisi sorun olmaya başlamış ve sistemi yanlış yönde kullanılamaz hale getirmiştir. Doğrusu “adama göre iş” değil, “ işe göre adam” ilkesi benimsenmelidir.
“Bilmemek ayıp değildir ama öğrenmemek ayıptır” özdeyişini hatırlarsak, spor yönetiminde de daha çok yol almamız gerektiğini göreceğiz.
