Mübarek Ramazan ayının ortalarına geldiğimiz şu günlerde, kuru kalabalık halinde insan selinin olduğu Elazığ sokaklarında, çarşı pazarlarında, halkın genelinde hakim olan, memnuniyetsiz ruh halini görmemek için doğuştan kör olmak gerekiyor.
Esnaf memnuniyetsiz, ücretli çalışan memnuniyetsiz, üreten memnuniyetsiz, tüketen memnuniyetsiz…
Nasıl memnun olsunlar ki… piyasanın ve ülkenin hali ortada.
Ücretli çalışan almış olduğu maaşı ile en ucuz malı ararken, istediği üründen istediği kadar alamazken, aklında binbir soru ile serhoş gibi gezerken; yorgunluktan ve halsizlikten bitmek üzere… İnsanların gözünün içine bakmanızı tavsiye ederim, tabi yüreğiniz el verecekse. Ekonomi bakanımız diyor ya “ekonomi gözlerdeki ışıltıdır” doğru söylüyor. Ücretlinin gözünün içine baktığınızda ekonomik durumu göreceğinizden eminim.
Esnaf ise daha başka bir ruh halinde… Eminim satmayı düşündüğü malı, ki satabilirse, nasıl yerine koyabileceğini kara kara düşünüyor. Fiyat soranlara söylemeye utanır hale geldiler. Ne acı… Bir kilo patlıcanın 30 lira olması rüyada görseniz hayra yormayacağımız bir durumdu ama şimdi bir gerçek olarak gözümüzün önünde duruyor.
Üreten ise bitmiş bir halde ne yapacağını düşünüp yolda dalgın dalgın geziniyor. Tarlasını ekse zarar edecek, ekmese ne yiyip içecek… Geçen hafta bir ortamda sohbet sırasında başıma gelen bir olayı sizlerle paylaşmak istiyorum. Arkadaş, Bingöl’lü bir çiftçi, toplamda 5 ayrı parselde tarlası var. En büyüğü 17 dönüm. Bu arkadaş genelde yonca, mısır vb ürün ekimi yapıyor. Geçen hafta tarlaları sürüp, gübre attığını söyledi. Masrafı şimdilik, gübre + mazot yaklaşık 20 bin liranın üzerinde olduğunu belirtti. Devlet desteğini sordum. Gülümsedi… Sadece 800 küsür lira aldığını söyledi… Bu üreticimizin hali sadece bir örnek bu ve bunun gibi birçok örneğe rastlamanız mümkün.
Emekli ve diğer tüketim sınıfındaki grupların ise hali gerçekten çok zor. Herkes bir geçim savaşı içinde kendini buluyor.
Bu ülkenin potansiyelinin gerçekten inanılmaz olduğuna inanıyorum. Millet bir araya gelerek en doğru kararı verecek ve bu işin sonunda bu sarmaldan çıkmanın tek yolunun üretim seferberliği olduğunu anlayacaktır. Bunu anlaması için geçecek sürede zorlu virajlardan geçip, birçok badire atlatacaktır. Mevcut durumu fırsat bilecek, içeride ve dışarıda hainler çıkabilecektir. Ancak ülkenin refah içerisinde kalkınmasının tek yolu Cumhuriyet ayarlarına dönerek, planlı ve programlı top yekün üretim seferberliği başlatılmasıdır. Memnuniyetsizlik hırkasını çıkarıp, üretim için kolları sıvamanın vakti gelecektir. Çok az kaldı.
