Zaman, zaman tartışmalarda Bazılarının söylediği cümle şudur: “Sen benim kim olduğumu biliyormusun?”
Bu cümle bir Kibrin cümlesi.
Oysa ki; Sıradansın? Ne olabilirsin ki?
Zengin zenginliği ile.
Şöhret şöhreti ile…
Konum sahibi konumlandırıldığı yer ile övünür durur…
Mal mülk sahibi malları ile kendini çok büyük görür ve kendini ilah ilan eder.
Oysa ki; sıradan bir insan başka ne olabilir ki?
*
Herkes kendi bakış açısından bahsediyor…
Düşünün ki kimin umurunda?
Bu Dünya: Zenginlikleriyle, isimleriyle ve konumlarıyla gurur duyanların dünyası bu.
İşte bu nedenle insanlar sıradan mı, değil mi?
Tartışmanın tam zamanı.
Kökleşmiş bakış açıları ile işte bu insanlar kibirlerinden sıradanlığı kabul edemiyor ki aslında aptallıkları ile derinlere ilerliyorlar.
*
İnsanların her zaman unuttukları bir şey var. Konumunuz en iyi noktada ise en kötü dibi görebilir.
Zenginliğin en üstünü yaşadığınızda en dibi bulabilirsiniz.
Zeki iseniz bir hastalığa bakar.
Para çok ise bir yangına bakar.
Ancak akıl sahibi iseniz her zaman yollar açıktır. Her şartta, her koşulda. Bakın akıllı değil akıl sahibi olmaktan söz ediyorum.
*
Kendilerine biçilen et yığını, kendilerine biçilen mal yığınının bir zaman döngüsüne yenildiğini kavrayan ve zenginliğin, güzelliğin yitirilen olduğunu bilincinde yeşerten elbette o akıl sahibi olmanın hazzı ile kendini her koşulda günceller.
*
Hiçbir şey senin değil.
Ve hiçbir şey sen değilsin.
Kullan. Keyfini sür, ancak sahiplenme.
Bil, yaşa ancak o benimdir deme.
*
Her zaman egomuzu yükseltmeye ve büyütmeye çalışıyoruz. İşte bunu gözlemle.
Peki size soru?
Kaç yıl yaşayabilirsiniz egonuzla. Kaç yıl sürdürebilirsiniz egonuzu büyütme eğiliminizi.
İşte o kaç yıl denilen zaman döngüsünün varlığı gözlemlemenizi kolaylaştırır.
*
Sen en yüceler yücesi yaratıcının en nadide çiçeğisin. Ancak o çiçek hep açar, hep büyür ve hep solar.
Gerçekte yeni bir çiçek de variyete geçer. Yine aynı döngüde devam eder her oluşum.
Peki sen neredesin bu oluşumda?
*
Sadece insan olabilsek. Sadece insan.
Durup düşünebilsek.
Dursak… Hepimiz bir dursa. Sen ben o…
İnsan olabilsek sadece…
Sadece insan.
Durup bir düşünsek mi acaba?
*
Kişisel inceledik konuyu şimdi ülke olarak da bu profilimizi inceleyelim.
Çok mu zenginiz?
Hayır.
Hatta şu aralar cebelleşiyoruz fersah fersah boyumuzu aşan enflasyonla. Ama bir bakıyorsunuz ki lüks yaşam omuzlarda.
Kimse lüksünden geri kalmak istemiyor. Ancak yoksul ise çırpınıyor, çırpındıkça batıyor. Aradaki uçurum feci bir şekilde açıldı.
*
Saraylar ise saraylığını yapıyor. Geri kalmadığımız gibi servet zevkinden, daha da derine batıyoruz.
Ancak batan gemide sadece yoksullar yok. O yoksulların sırtından kazanan zenginlerde var. Batarsa bir yer her şeyi ile batar. Belki kaçan kurtulur ama vicdanı sıkışır o aralıkta…
*
Vicdanı hür olmak ne güzel bir hediye dostlar…
Vicdanı hür yaşamak ne güzel bir hediye…
O nedenle siz vicdanı sıkışanlardan değil hür olanlardan olmaya bakın…
Günün anlamlı sözleri Victor Hugo’dan gelsin…
Ağlamak için gözden yaş mı akmalı?
Ağlamak için gözden yaş mı akmalı?
Dudaklar gülerken, insan ağlayamaz mı?
Sevmek için güzele mi bakmalı?
Çirkin bir tende güzel bir ruh, kalbi bağlayamaz mı?
Hasret; özlenenden uzak mı kalmaktır?
Özlenen yakındayken hicran duyulamaz mı?
Hırsızlık; para, mal mı çalmaktır?
Saadet çalmak, hırsızlık olamaz mı?
Solması için gülü dalından mı koparmalı?
Pembe bir gonca iken gül dalında solmaz mı?
Öldürmek için silah, hançer mı olmalı?
Saçlar bağ, gözler silah, gülüş, kurşun olamaz mı?
Birde Fıkra ile yazımı perçinleyelim
Günün birinde Hoca’nın da içinde bulunduğu topluluktan birisi;
“Hocam, adam olmanın yöntemi nedir?” deyince; Hoca Efendi, adamın nefes almasına bile fırsat vermeden;
“Canım, bunu bilmeyecek ne var, elbette kulaktır.” der.
Fakat Hoca, arkadaşlarının “kulaktır” cevabından pek bir şey anlamadıklarını anlayınca açıklama yapma gereğini duyar:
“Aa! Bunu bilemeyecek ne var? Herhangi bir adam konuşurken onu can kulağı ile dinlemeli; bu arada kendi ağzından çıkanı kendi kulağı duymalıdır.”
Kalın Sağlıcakla…
